Ziekte en gedoe

Toen Dawn een week bij me was en Noon de volgende dag zou komen was haar oogje nog steeds nat en ben ik maar naar de dierenarts gegaan. Deze zei dat ze waarschijnlijk de niesziekte van haar moeder mee had gekregen en een antibiotica kuur moest hebben in de vorm van pillen.

Bovendien zat ze onder de vlooien en dat moest ook bestreden worden, maar ze vond dat we Noon toch maar moesten laten komen, want dat was voor hun sociale vaardigheden als kat gezonder en als Noon eventueel ook de niesziekte zou krijgen dan moest die ook maar een aantal dagen een pilletje.

Nou twee maal per dag kreeg Dawn haar pilletje netjes met een beetje eten en na een paar dagen wennen waren de dames toch wel erg met elkaar ingenomen, en stoeiden dat het een lust was.

Ze waren allebei met frontline behandeld en die jeukende vlooien waren nu ook weg.

Plotseling kon Noon niet meer op haar linkervoorpoot staan en dus niet meer eten en kroop somber in een hoekje.

Daar heb ik haar uitgehaald en stukjes vlees in haar bekje gestopt, extra lekkere want het was notabene dierendag.

Maar de situatie werd niet beter dus maar een avond dierenarts gebeld die zei dat ik haar maar een kwart aspirine moest geven maar geen paracetamol en geen ibuprofen.

Nou je raad het al, dat was dus alles wat ik in huis had.

Tja dan rest je niets anders dan een goede vriendin bellen, en die had het ook niet in huis, maar is voor mij naar een avondapotheek gereden en heeft ze gekocht.

Noon kreeg dus als cadeautje op dierendag een lekker kwart aspirientje en knapte daarna wat op ,maar kon nog niet staan.

Ik heb haar dus maar mee naar bed genomen want Dawn wilde alleen maar stoeien en snapte er niets van dat dat niet mocht.

De volgende dag wéér naar de dierenarts en die gaf haar een prik tegen de pijn en ook antibiotica want het kon groeipijn zijn maar ook een ontsteking.

Noon kreeg toch nog een likje van de niesziekte en dus nog een antibiotica kuur maar iets sterker want ze was gegroeid, maar nu gaat het weer goed met de meiden en zijn ze aan het aansterken voor hun eerste prikje, een beetje later maar ze blijven gelukkig toch binnen dus lopen niet zo veel gevaar.

Terug